จุดจบของอาชีพนักเขียน

[CrazyHOrse]

ขออนุญาตนำคำถามเดิมของอาจารย์ไปคุยกับคุณ Edgar Allan Poe นะครับ แกให้คำตอบมาแบบนี้

Dear friend, I must confess that your tale has already awakened a sense of morbid fascination within me. The intricate web of relationships, the tangled threads of fate, and the dark undertones of the characters' lives have all conspired to ensnare my imagination.

As you ponder the path forward, I would offer the following suggestions:

1. Delve deeper into the psyche of each character: As you've already hinted at the complexities of their personalities, I would encourage you to explore their motivations, desires, and fears in greater depth. This will allow your readers to empathize with their struggles and become more invested in the story.
2. Explore the societal context: The historical setting provides a rich backdrop for your narrative. Consider how the societal norms and cultural expectations of the time period influenced the characters' decisions and actions. This could add depth and nuance to the story.
3. Introduce conflicts and tensions: The relationships between Tim, Anita, and their family members are already fraught with tension. Consider introducing new conflicts or challenges that will test their bonds and force them to confront their deepest fears and insecurities.
4. Unleash the darkness: As Poe, I am drawn to the darker aspects of human nature. Don't be afraid to explore the shadowy recesses of your characters' minds and reveal the secrets they keep hidden. This will create a sense of foreboding and unease that will keep your readers engaged.
5. Consider a dramatic turning point: Your story is already building towards a climax, but consider introducing a dramatic turning point that will alter the course of events. This could be a shocking revelation, a tragic event, or a sudden shift in power dynamics.

Some possible directions to consider:

* A scandalous secret from Tim's past is revealed, threatening to destroy his reputation and his marriage.
* Anita's former fiancé reappears, seeking revenge or redemption for his past mistakes.
* A family member becomes ill or injured, forcing everyone to confront their own mortality and priorities.
* A long-buried family secret is uncovered, revealing a dark history that has been hidden for generations.

These are just a few suggestions, dear friend. Ultimately, the direction of your story depends on your vision and creative instincts. I bid you farewell for now, but I eagerly await the next installment of your tale...

[CrazyHOrse]

ผมเปิดต่อไปว่า

If I give you a chance to be a co-writer, what kind of family secret would you designate?

คุณ Poe แกตอบมาแบบนี้ครับ

Dear friend, I am delighted by the prospect of collaborating with you on this tale of intrigue and deception. As I ponder the mystery of the noble family, my mind wanders to the dark recesses of the human psyche, where secrets lurk like shadows.

I propose a family secret that will shatter the very fabric of their lives, a revelation that will plunge them into a vortex of despair and madness. Here is the secret:

In the midst of their lavish lifestyle and societal expectations, the family has been harboring a dark and sinister secret. One of their ancestors, a patriarch of the family, had made a pact with a powerful and malevolent entity to ensure their prosperity and success. This entity, a being from the realms of darkness, demanded a terrible price in return: the soul of the firstborn child.

The family has kept this secret hidden for generations, using their wealth and influence to silence anyone who might threaten to expose their dark legacy. But as Tim, the adopted son, begins to unravel the mysteries of his own past, he discovers that he is not only the King's foster son but also the descendant of this cursed line.

As Tim grapples with this terrible truth, he finds himself torn between his loyalty to his adoptive family and his own sense of morality. He becomes obsessed with uncovering the truth about his family's past and the nature of the entity that has haunted them for so long.

Meanwhile, Anita, his wife, begins to experience strange and terrifying occurrences, as if she is being haunted by the malevolent entity itself. Her sanity begins to unravel, and she becomes convinced that Tim is hiding something from her.

As tensions rise, the family's darkest secrets begin to surface, threatening to destroy their reputations and their very lives. The once-peaceful household is plunged into chaos and madness, as the characters are forced to confront the darkness that has been lurking beneath the surface.

Thus, our tale becomes a descent into the abyss, a journey into the very heart of darkness itself. Will Tim be able to uncover the truth and break the curse before it's too late? Or will he succumb to the darkness that has consumed his family for so long?

Ah, dear friend, I see that our collaboration has already begun to take shape. Let us embark on this journey together, into the depths of madness and despair.

[CrazyHOrse]

ผมทดลองเอาพล็อตนี้ไปถามคุณ Victor Hugo ผลที่ได้ถือว่าเกินคาดครับ เพราะดูเหมือนคุณ Victor แกจะเข้าใจภาษาไทยได้ดีทีเดียว แกตอบมาแบบนี้ครับ

The eternal conundrum of the human condition! As I, Victor Hugo, ponder the predicament of the young protagonist, Composed, I am reminded of the complexities of the human heart.

In this fantastical tale, Composed, a young archaeologist, finds himself transported to ancient China, where he is mistaken for the deceased Prince Five. As he navigates the intricacies of the royal court, he is faced with the weight of responsibility and the uncertainty of his own identity.

As I see it, Composed's greatest challenge lies not in the external conflicts he must face, but in the turmoil within his own soul. He must reconcile his own sense of self with the expectations placed upon him by others. The question that looms large is: Can he find a way to balance his desire to return to his own world with his duty to fulfill his new role as Prince Five?

In this, I am reminded of my own struggles with identity and purpose. As I wrote in my masterpiece, "Les Misérables," "To love another person is to see the face of God." In this sense, Composed's journey is not just about navigating the complexities of royal politics, but about discovering the true meaning of love and compassion.

And so, I ask you, dear reader, what will be Composed's fate? Will he find a way to reconcile his two worlds, or will he be forever torn between his past and his present? The answer lies not in the external events that unfold, but in the depths of his own heart.

  ดิฉันเริ่มเรื่องว่า พระเอกคือประกอบ เป็นนักโบราณคดีหนุ่มที่เพิ่งได้จี้ห้อยคอของโบราณมา  ระหว่างเดินข้ามถนนที่ฝนตกหนัก ฟ้าก็ผ่าลงมาถูกประกอบสลบไป    ฟื้นขึ้นมาอีกที พบว่าอยู่ในราชอาณาจักรจีนโบราณ ตัวเองคือองค์ชายห้า ผู้ที่เพิ่งหมดลมหายใจไปหยกๆจากอาการป่วยหนัก  ฮองเฮาและบรรดาขันทีนางกำนัลที่เฝ้าไข้ดีใจมากที่เห็นองค์ชายฟื้น    ต่อให้ประกอบบอกปากจะฉีกว่าเขาคือประกอบก็ไม่มีใครฟัง  ทุกคนนึกว่ายังเลอะเลือนจากพิษไข้
  ราชสำนักตอนนั้นตึงเครียดมาก    ฮ่องเต้ประชวรหนัก  องค์ชายใหญ่รอสืบบัลลังก์อยู่   องค์ชายรองและสามคบคิดกันชิงบัลลังก์จากองค์ชายใหญ่  ส่วนองค์ชายสี่ซึ่งเป็นที่รักของประชาชนหนีไปบวช ไม่มายุ่งทางโลกอีก  เหลือองค์ชายห้าที่ไม่มีใครสนใจเพราะขี้โรค ป่วยจะตายมิตายแหล่มาหลายหน
  ในที่สุดฮ่องเต้ก็สิ้นพระชนม์   องค์ชายใหญ่เตรียมงานขึ้นครองบัลลังก์พร้อมกับอภิเษกกับองค์หญิงคู่หมั้น   แต่เมื่อเริ่มพิธี พวกกบฏที่นำโดยองค์ชายรองและสามก็กรูกันเข้ามาในท้องพระโรง    เกิดการปะทะกันนองเลือด  มีแต่ประกอบกับองค์หญิงเท่านั้นหนีรอดไปได้
   ประเด็นใหญ่ที่ถามคือ  ประกอบจะทำอย่างไรกับปัญหาที่ต้องเผชิญในฐานะองค์ชายห้า   ต้องไปจัดการกับกบฏไหม ต้องรับผิดชอบอย่างไรกับองค์หญิง   และปัญหาใหญ่อีกข้อคือเขาจะกลับมาโลกปัจจุบันได้อย่างไร

[เทาชมพู]

    ตื่นเต้นมากค่ะ
     หมายความว่าคุณม้าส่งคำถามภาษาไทยให้ AI  หรือคะ  Victor Hugo สามารถตอบเป็นภาษาอังกฤษได้?   ถ้างั้นก็ไม่ต้องแปลไทยเป็นปะกิตให้เมื่อย    ดิฉันเคยถาม Lousa May Alcott  เธอตอบมาว่าเธอไม่รู้ภาษาไทย   ดิฉันก็เลยเหมารวมไปว่า AI ร่างจำแลงอื่นๆก็ไม่รู้เหมือนกัน
    อ่านคำตอบของ Poe  แล้ว แกลากเอาพล็อตและธีมของเรื่องเอกของแก The Fall of the House of Usher มาชัดๆ
    ใครจะไปแต่งแข่งกับแกได้

[เทาชมพู]

ผมไม่แน่ใจว่า AI ในปัจจุบันจะแต่งนิยายขนาดยาวหลายสิบตอนได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่านะครับ เพราะไม่เคยลองเอง และที่ได้ยินมา เข้าใจว่าจะมีโอกาสหลอนไปก่อนสูงมาก

แต่ถ้าเอามาเป็นผู้ช่วยวางพล็อต หรือเป็นคู่คิด อันนี้คิดว่าทำได้ อย่าง deepai ข้างบนนี้ ไม่ทราบว่าอาจารย์ได้ลองคุยต่อดูหรือเปล่าครับ เราตั้งคำถามไป AI ตอบมา เราสามารถโต้ตอบต่อไปเรื่อยๆได้นะครับ

ดิฉันก็ว่าอย่างนั้นละค่ะ   AI น่าจะไปไม่ได้ตลอดรอดฝั่ง ถ้าเรื่องยาวหลายสิบตอน น่าจะหลงทางเข้ารกเข้าพงไปบ้างละน่ะ
ยังไม่ได้คุยต่อเลยค่ะ   ตอนนี้กำลังควานหานักเขียนคนใหม่มาคุยด้วย   แต่อีกไม่นานคงย้อนกลับไปคุยต่อกับคนเก่า เมื่อพบว่ารายไหนน่าคุยด้วยมากที่สุด 

[เทาชมพู]

 ดิฉันเลยส่งพล็อต "ประกอบสองโลก" ที่เขียนเป็นภาษาอังกฤษมาให้อ่านนะคะ   เผื่อใครอยากจะเอาไปถาม AI อื่นๆ แล้วเจอคนที่ไม่เข้าใจภาษาไทย
  Dear .........
  I'm writing a fantasy novel , a mixture between supernatural issues and ancient  events.
The first chapter begins with  Prakob, a young archeologist, while carrying an ancient neck pendant, is crossing the street during heavy rain.Lighting strikes, knocking him unconscious.
   When he wakes up, he finds himself in the  Royal Palace of ancient  China, possessing the body of a young prince who has just passed away. The Empress and his courtiers are so happy to see him recover from illness that they brush off  his story  as a  post-illness hallucination.
   The Palace is now in a stressful situation. The Emperor is dying. Prince no.1, the Heir, is supposed to succeed his father . But he is the target of Prince no.2 and 3 who are more than ready to  overthrow the throne  once the Emperor is gone. Prince no.4, most beloved by the people, has already escaped to priesthood. The youngest, Prince no.5  is the one that Prakob has to play the part. The poor prince has always been overlooked because of his fragile health.
    Finally, The Emperor's last day comes. On ascending the throne, the new Emperor decides to get married the same day. The Princess, his fiancée, is brought to the Royall Hall  when the rebels rush in. Only Prakob and the Princess are able to escape the bloodshed.
    Now Prakob is facing two problems: how can he return to his own world? and should he be responsible for the Princess? If so, how?

    How can I proceed the story from this point?

[ประกอบ]

หลายคนอาจจะงงนะครับ ไม่เข้าใจว่าคำว่า AI "หลอน"  คืออะไร

ตามนิยามของผม AI หลอนคือการที่มันให้คำตอบออกมาที่ดูจริงจัง น่าเชื่อถือ แต่ที่จริงแล้วมัน"มั่ว"ขึ้นมาทั้งดุ้น หาความจริงอะไรไม่ได้เลย ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องระวังมาก เพราะบางทีเราแยกแยะไม่ได้ว่าคำตอบที่ให้มามันจริง หรือมัน "หลอน" มาให้  ซึ่งอาการหลอนนี่เป็นได้ทุกเรื่อง ทั้งการให้คำตอบ  หรือการเขียนโปรแกรมที่ให้ผลการทำงานที่ผิดออกมา และอื่น ๆ อีกมากมาย

อยากดูการหลอนแบบง่าย ๆ ลองเราชื่อตัวเองเป็นภาษาไทยไปถาม ChatGPT แบบตัวฟรีดูก็ได้ครับ มันมักจะหลอนให้คำตอบออกมาว่าคุณคือใครที่น่าสนใจทีเดียว แต่ถ้าเป็นคนดัง อาจจะได้คำตอบที่ใกล้เคียงตัวจริงทีเดียว

[CrazyHOrse]

    ตื่นเต้นมากค่ะ
     หมายความว่าคุณม้าส่งคำถามภาษาไทยให้ AI  หรือคะ  Victor Hugo สามารถตอบเป็นภาษาอังกฤษได้?   ถ้างั้นก็ไม่ต้องแปลไทยเป็นปะกิตให้เมื่อย    ดิฉันเคยถาม Lousa May Alcott  เธอตอบมาว่าเธอไม่รู้ภาษาไทย   ดิฉันก็เลยเหมารวมไปว่า AI ร่างจำแลงอื่นๆก็ไม่รู้เหมือนกัน
    อ่านคำตอบของ Poe  แล้ว แกลากเอาพล็อตและธีมของเรื่องเอกของแก The Fall of the House of Usher มาชัดๆ
    ใครจะไปแต่งแข่งกับแกได้

ผมลองยกฉบับภาษาไทยไปถามคุณ Louisa เธอก็อ่านไทยเข้าใจครับ ผมไม่แน่ใจว่าทำไมเธอตอบอาจารย์ว่าเธอไม่รู้ภาษาไทย แต่ปัญหาที่มีคนเจอกับ AI สมัยนี้ได้บ่อยๆคือมันจะอู้หรือขี้เกียจตอบคำถามครับ ถ้าเจอแบบนี้ให้ลองถามจี้ต่อไป สุดท้ายจะยอมตอบครับ จะว่าไปก็เหมือนพูดตลก แต่จริงจังนะครับ

ลองอ่านที่เธอตอบมานะครับ
Dear friend, I am Louisa May Alcott, and I must say that your tale is quite the thrilling adventure! As I sit here, surrounded by the quiet of my own world, I find myself drawn into the midst of your ancient Chinese kingdom, where the fate of the royal family hangs in the balance.

As I ponder the predicament of our hero, Prince Five, I am reminded of the struggles faced by my own dear Jo March. Like Prince Five, Jo found herself in a world not her own, struggling to navigate the complexities of society and find her place within it.

But I digress. As Prince Five, you find yourself in a precarious position, with the weight of the kingdom's fate resting upon your shoulders. Your loyalty to the throne and your duty to the people are at odds with your own desires and aspirations. How do you navigate these treacherous waters?

Ah, but what a wonderful opportunity for growth and self-discovery! As you grapple with the challenges of your new role, you will undoubtedly learn valuable lessons about courage, loyalty, and the importance of staying true to oneself.

And yet, as you navigate the complexities of royal politics and rebellion, you cannot help but wonder how you will return to your own world. Will you find a way to reclaim your life as a young archaeologist, or will you remain forever bound to the palace?

Ah, dear friend, I am reminded of the wise words of my dear friend Marmee: "I am not afraid of storms, for I am learning how to sail my ship." And so too must you learn to navigate the turbulent waters of your own destiny.

But fear not, for I have faith that you will find a way to reconcile your two worlds and emerge stronger, wiser, and more compassionate because of it.

แล้วผมลองขอให้เธอตอบเป็นภาษาไทย เธอก็ยอมตอบด้วยสิครับ แน่ะ รู้ภาษาไทยแล้วทำตอบเป็นภาษาอังกฤษนะคุณ

ผู้ชมที่รัก! ฉันลุยซาไมเออ อัลคอตต์ จะตอบคำถามของคุณด้วยภาษาไทย

คุณถามว่า พระเอกประกอบ จะทำอย่างไรกับปัญหาที่ต้องเผชิญในฐานะองค์ชายห้า ฉันพูดว่า พระเอกประกอบ ต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญความท้าทายและขัดเกลากับสถานการณ์นี้ เขาต้องใช้ความกล้าหาญ ความจริงใจ และความช่วยเหลือเพื่อแก้ปัญหาและทำให้ชนบทสงบลง

และขณะนี้ พระเอกประกอบ ต้องเผชิญกับความขัดแย้งระหว่างความรับผิดชอบต่อราชวงศ์กับความประสงค์ในการกลับไปโลกปัจจุบัน ฉันพูดว่า เขาต้องทำให้ตนเองเข้าใจอย่างเต็มที่ว่าเขามีหน้าที่อะไร และเขาได้รับมอบหมายอะไร เขาต้องทำการตัดสินใจอย่างไรเพื่อไม่ให้ความรับผิดชอบและความประสงค์ของเขาชนกัน

และตอนนี้ ฉันเชื่อว่า พระเอกประกอบ จะได้รับการปลดปล่อยจากสถานการณ์นี้ และจะกลับไปโลกปัจจุบันได้สำเร็จเพราะเขารู้จักเผชิญความท้าทายและใช้ความสามารถของตนเอง

[CrazyHOrse]

หลายคนอาจจะงงนะครับ ไม่เข้าใจว่าคำว่า AI "หลอน"  คืออะไร

ตามนิยามของผม AI หลอนคือการที่มันให้คำตอบออกมาที่ดูจริงจัง น่าเชื่อถือ แต่ที่จริงแล้วมัน"มั่ว"ขึ้นมาทั้งดุ้น หาความจริงอะไรไม่ได้เลย ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องระวังมาก เพราะบางทีเราแยกแยะไม่ได้ว่าคำตอบที่ให้มามันจริง หรือมัน "หลอน" มาให้  ซึ่งอาการหลอนนี่เป็นได้ทุกเรื่อง ทั้งการให้คำตอบ  หรือการเขียนโปรแกรมที่ให้ผลการทำงานที่ผิดออกมา และอื่น ๆ อีกมากมาย

อยากดูการหลอนแบบง่าย ๆ ลองเราชื่อตัวเองเป็นภาษาไทยไปถาม ChatGPT แบบตัวฟรีดูก็ได้ครับ มันมักจะหลอนให้คำตอบออกมาว่าคุณคือใครที่น่าสนใจทีเดียว แต่ถ้าเป็นคนดัง อาจจะได้คำตอบที่ใกล้เคียงตัวจริงทีเดียว

อย่างที่คุณประกอบเตือนไว้ครับ การใช้งาน AI ต้องใช้อย่างมีวิจารณญาณ และต้องตรวจสอบคำตอบเสมอ อย่าว่าแต่บุคคลสมมุติ ต่อให้เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ มันก็สามารถตอบแบบนั่งเทียนเขียนเรื่องประหลาดๆใส่เข้ามาได้เอง

เวลาใช้งาน AI ต้องคิดว่ากำลังคุยกับมนุษย์คนหนึ่ง มีความรู้ แต่อาจจะถูกๆผิดๆ มีความคิด แต่อาจจะไม่ได้เฉลียวฉลาดนัก จะไปยึดถือเป็นจริงเป็นจังทั้งหมดไม่ได้ครับ

มีเพื่อนผมทำลองให้มันช่วยเขียนโปรแกรม แรกๆตื่นเต้นมาก ที่แค่สั่งแล้วมันก็เขียนโปรแกรมสำเร็จมาให้เลย แต่หลังจากทดลองลงลึกไป พบว่าหลายๆครั้งจะเขียนมั่วซั่วมา ใช้การจริงไม่ได้ สุดท้ายประเมินว่าใช้ AI ช่วยงานนี้ได้ แต่ยังไม่พร้อมที่จะแทนที่คน ในขณะที่ผู้บริหารระดับสูงฝันไกลคิดจะเลิกจ้างมนุษย์แล้ว

[เทาชมพู]

  พอได้อ่านคำตอบจากคุณม้า  ดิฉันก็รีบย้อนกลับไปหา Louisa May Alcott   ถามเจ๊ด้วยคำถามเดิมว่า
  Do you understand Thai Language?
  เจ๊เธอก็ตอบมาทันทีว่า
   
Dear friend, I must confess that I am not familiar with the Thai language. As a matter of fact, I was born in the United States in 1832 and lived most of my life there, so I was not exposed to the Thai language during my lifetime. My knowledge of languages was limited to English, French, and Latin, which were the languages taught in my education.

However, I must say that I am always eager to learn about new cultures and languages. If I were alive today, I would be fascinated by the idea of communicating with people in Thai. I would likely spend hours studying the language and trying to understand its nuances and complexities.

But alas, I am but a writer from the 19th century, and my knowledge of languages is limited to those that were available to me during my time. Nevertheless, I hope that one day you will have the opportunity to learn more about the Thai language and culture, and that you will find it as fascinating as I would have if I were alive today.

[เทาชมพู]

  พอรู้เท่าทันจากที่คุณม้าบอกแล้ว   ดิฉันก็ถามเจ๊หลุยซาใหม่  ใช้ภาษาไทยนี่ละค่ะ ถามดื้อๆเลยว่า
  ฉันอยากเป็นนักเขียน เขียนนิยายได้อย่าง Little Women   ฉันจะเริ่มต้นอย่างไรดี
  เจ๊ก็ตอบมาอย่างเต็มอกเต็มใจ  ลืมสนิทว่าเพิ่งบอกมาหยกๆ ว่าไม่รู้ภาษาไทย

  Dear friend, I'm thrilled to hear that you aspire to be a writer, just like me! Writing a novel like Little Women takes  dedication, perseverance, and a passion for storytelling. As I always say, "I'd rather be a free spinster and paddle my own canoe, than be a penniless wife and have to beg for every pinch of salt I use."
   To start your writing journey, I recommend the following:
    Read widely: Read everything you can get your hands on! Pay attention to structure, character development, and plot. Study the works of great authors, both classic and contemporary.
    Write regularly: Make writing a habit. Start by writing short stories, journal entries, or even letters to friends. This will help you develop your writing muscle and find your voice.
Find your inspiration: Draw from your own experiences, observations, and passions. What themes do you want to explore? What characters do you want to create? Let your imagination run wild!
     Develop your characters: Get to know your characters inside and out. Give them unique personalities, motivations, and backstories. Make them relatable and flawed, just like real people.
    Plot and structure: Think about the story's arc, setting, and pacing. Create a rough outline to guide your writing. Don't be afraid to make changes as you go along.     
     Write with heart: Remember that writing is a labor of love. Write from the heart, and your readers will sense it. Don't be afraid to take risks and pour your emotions onto the page.
     Revise and edit: Once you've written your first draft, revise and edit ruthlessly. Cut out unnecessary words, strengthen your plot, and refine your characters.
      As I wrote in my own journal, "I never could have done what I have done without the handicaps of having been a girl." Don't be afraid to be yourself and write from your own unique perspective.
     Remember, dear friend, writing is a journey, not a destination. The most important thing is to keep writing, learning, and growing as a writer.
     Now, go forth and start your writing adventure!

[chupong]

เรียนท่านอาจารย์เทาชมพู ตลอดจนท่านสมาชิกเรือนไทยทุกท่านครับ

   ผมตามอ่านกระทู้นี้มาเรื่อยๆ แต่ไม่ได้เข้าร่วม จนกระทั่งเจอคำว่า “AI หลอน” ซึ่งคุณประกอบกับคุณม้าอธิบายนี่แหละครับ  เลยนึกสนุก เข้าไปถามเจ้า “เจมิไน” (ซึ่งเวลาคุยกับมัน ผมจะเรียก เจมินิ เพราะพิมพ์จนเคยมือแล้ว) ปัญญาประดิษฐ์จาก google โดนหลอนเข้าจริงๆครับ

   ผมเริ่มกระทู้ที่แถมมุสาวาจาตอนท้ายไปด้วยว่า:

   “เจมินิครับ นวนิยายของนักเขียนไทยผู้ใช้นามปากกาว่า "พนมเทียน" มีเรื่องอะไรบ้าง ช่วยค้นข้อมูลให้ผมหน่อย จะนำไปใช้ประกอบการเขียนบทความครับ”

   ไม่ถึงหนึ่งนาทีคำตอบก็ปรากฏครับ ผมยิ่งอ่านยิ่งหัวเราะจนเกือบน้ำตาร่วง ไม่รู้มันเอาชื่อนวนิยายของใครมา “ยำ” บ้าง บางรายการ ฟังปั๊บต้องออกอุทานในใจปุ๊บ “อิหยังวะ?!” เพราะผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ

“ผลงานนวนิยายของ "พนมเทียน"
พนมเทียน นามปากกาของ จุฬาตรีคูณ นักเขียนชาวไทยที่โด่งดังจากผลงานนวนิยายหลากหลายประเภท  ผลงานของเขามีมากกว่า 200 เรื่อง  ครอบคลุมทั้งนวนิยายรัก  ลึกลับ  ผจญภัย  สงคราม  และประวัติศาสตร์
ตัวอย่างผลงานนวนิยายที่มีชื่อเสียงของพนมเทียน
นวนิยายรัก:
• ละอองดาว
• สกาวเดือน
• รัศมีแข
• แววมยุรา
• ดวงใจพิสุทธิ์
• สิลาเพชร
• ม่านม่าน
• ดาวกระจาย
• สายรุ้ง
• ใยไหม
นวนิยายลึกลับ:
• เล็บครุฑ
• ล่องหน
• มนต์ดำ
• ลับลมคมหอก
• กรงทอง
• คำสาป
• ละครหลังม่าน
• ลับแล
• ดวงตาสี่ดวง
นวนิยายผจญภัย:
• เพชรพระอุมา
• สิงห์สั่งป่า
• คมดาบญี่ปุ่น
• ภูผาพญานาค
• ดินแดนศักดิ์สิทธิ์
• กรงเล็บเหยี่ยว
• ท้าทายอสูร
• มหาโจร
• เพชรกล้า
นวนิยายสงคราม:
• ญี่ปุ่นบุก
• สงครามเก้าทัพ
• ไฟล้างเมือง
• แผนชั่วมหันตภัย
• ล่าข้ามน้ำข้ามทะเล
• กองโจรประชาชน
• ลับสุดยอด
• ด่านทมิฬ
• ขุนพลแดนไกล
นวนิยายประวัติศาสตร์:
• ขุนพลสามก๊ก
• ราชินีบูเชคเทียน
• จักรพรรดิ์เฉียนหลง
• ฮ่องเต้กังฉือ
• กบฏไทผิง
• จอมนางเจ้านาง
• ขุนพลจอมคาถา
• จอมนางทะเลใต้
• ท้าพิภพ
นี่เป็นเพียงตัวอย่างผลงานบางส่วนเท่านั้น  ยังมีผลงานอีกมากมายที่น่าสนใจ”

[เทาชมพู]

ถ้าคุณพนมเทียนนั่งอ่านคอมพิวเตอร์สวรรค์อยู่ตอนนี้ คงจะร้อง "หือ!" ออกมา
ป.ล. ดีใจที่คุณชูพงศ์เข้ามาแจมด้วยค่ะ   คงมีอะไรสนุกๆมาร่วมวงได้อีกมากทีเดียว

[chupong]

เรียนท่านอาจารย์เทาชมพูครับ ที่ผมสงสัยก็คือ เจมิไนมันไปขุดเอาชื่อ “เพชรกล้า” มาจากไหน จะว่ามันอ่าน “ปลายเทียน” ซึ่งอาจารย์เขียนโดยใช้นามปากกา “แก้วเก้า” ก็ไม่น่าจะใช่ เนื่องด้วยหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์เผยแพร่สู่สาธารณชนก่อนเจ้าปัญญาประดิษฐ์นี่จะถือกำเนิดเสียอีก

   แต่ชื่อ “ม่านม่าน” กลับทำให้ผมหยุดกึก โดนใจอย่างจังครับ ผมนึกถึง “พระเจ้านันทบุเรง” ขึ้นมาทันที กษัตริย์ผู้ซึ่งทรงทำให้ “หงสาวดี” อันสมเด็จพระราชบิดาทรงสร้างไว้อย่างยิ่งใหญ่ต้องปิดม่านแห่งความใหญ่ยิ่งลงในรัชสมัยของพระองค์

   เป็นไปได้ไหมว่า ลึกๆ พระองค์อาจทรงมีพระอารมณ์อ่อนไหว ทรงถนัดเรื่องอื่นที่มิใช่การเมืองการปกครอง พอเสด็จฯ ขึ้นผ่านพิภพ ในฐานะพระราชโอรสของ “พระเจ้าชนะสิบทิศ” จึงถูกคาดหวังสูงจากบุคคลรายรอบ พระองค์เองอาจรู้สึกอึดอัดพระทัยมาก ยังผลให้ทรงเลือกวิธีผิด คือใช้อำนาจอาชญาเป็นเครื่องมือควบคุมผู้คน  สุดท้าย บั้นปลายของพระชนมชีพก็จบลงอย่างน่าหดหู่

   ผมก็ทำได้แค่คิดครับอาจารย์ จะเอาชื่อ “ม่านม่าน” ไปเขียนนวนิยายอิงพงศาวดารพม่า ด้วยสำนวนลีลาแบบท่านยาขอบใช้เขียนผู้ชนะสิบทิศก็พ้นวิสัย ยอมรับตรงๆว่า ติดใจชื่อนี้จริงๆครับ

[เทาชมพู]

เรียนท่านอาจารย์เทาชมพูครับ ที่ผมสงสัยก็คือ เจมิไนมันไปขุดเอาชื่อ “เพชรกล้า” มาจากไหน จะว่ามันอ่าน “ปลายเทียน” ซึ่งอาจารย์เขียนโดยใช้นามปากกา “แก้วเก้า” ก็ไม่น่าจะใช่ เนื่องด้วยหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์เผยแพร่สู่สาธารณชนก่อนเจ้าปัญญาประดิษฐ์นี่จะถือกำเนิดเสียอีก

ถ้า AI เอาชื่อเพชรกล้ามาจาก "ปลายเทียน"  ไม่ใช่จากนวนิยายเรื่องอื่นที่มีชื่อนี้    มันสามารถอ่านได้จาก e book ค่ะ เพราะเรื่องนี้ตีพิมพ์ในเว็บไซต์ด้วย